НАШЫ НАВІНЫ 6 класс

Выхаванцы старшай групы падарылі свае віншаванні матулям падчас прагулкі

Паважаныя мамы і таты!
Прысядзьце на ўзровень росту дзіцяці і зірніце на рэчы з яго становішча. Пасля таго як вы гэта зрабілі, адкажыце на пытанні:
-ці можа ваша дзіця закрануць провад электрачайніка і апарыцца?
-ці заўсёды вы надзейна замыкалі лекі (вітаміны) і ўсё, што можа апынуцца атрутным для дзіцяці (воцат, бытавая хімія і да т.п.)?
-ўстаўляеце ці вы блакатары ў электраразеткі каб пазбегнуць засоўванне дзіцем адвёрткі, шпількі?
-ці заўсёды вы прыбіраеце за сабой іголкі, ніткі, шпількі і нажніцы пасля шыцця?
-ці застаецца ваш дзіця без нагляду, калі адкрыта акно або балкон?
-ці заўсёды вы сочыце за тым, каб сярод цацак адсутнічалі дробныя прадметы, якія дзіця можа праглынуць, засунуць у вуха або нос?
Прыміце разважлівыя меры засцярогі, ператварыце свой дом у зону без рызыкі для вашага дзіцяці.
Верагоднасць траўмаў дзіця знізіцца, калі не пашкадаваць часу і паказаць, як выконваць тыя ці іншыя справы па хаце, даступныя ёй.
Калі ваш метад навучання дзяцей бяспечным паводзінам - забарона, то даступна тлумачце дзіцяці неабходнасць яго выканання. Памятаеце, што забарон павінна быць няшмат.
Мультфільмы і дзіцячыя перадачы перапоўненыя матэрыялам для навучання бяспекі. Выкарыстоўваючы сітуацыі, у якія трапляюць героі, можаце задаць пытаннi : "Як ты думаеш, чаму ён так зрабіў?”, “Як яна трапіла ў такую цяжкую сітуацыю?”, “Што можа адбыцца, калі хлопчык ці дзяўчынка так зробяць?” Мяркуйце разам з дзіцём.
Не захапляйцеся прыкладамі небяспечных сітуацый, якія адбываюцца з іншымі дзецьмі. Гэта можа выклікаць непатрэбныя страхі. Навучаць дзіцяці бяспечным паводзінам трэба на ўласным прыкладзе. Дзеці слухаюць Вас. Не забывайце пра гэта.
Асноўныя моманты, на якія Вы павінны звярнуць увагу пры навучанні бяспечным паводзінам свайго дзіцяці:
-вучыце з дзецьмі з самага ранняга ўзросту імя, прозвішча, хатні адрас і нумар тэлефона.
-Жывёлы (нават хатнія) могуць нанесці траўму дзіцяці. Вучыце дзяцей беражліва даглядаць за імі, не дражніць, пазбягаць небяспечных дзеянняў.
-Цацкі і асабістыя рэчы вучыце дзяцей трымаць у парадку і прыбіраць на месца. Памятаеце, што парадак у хаце не толькі для прыгажосці, але і для бяспекі.
-Лакі, растваральнікі і іншая бытавая хімія не павінны захоўвацца ў посудзе з-пад напояў і заўсёды павінны быць недаступныя дзіцяці.
-Лекі, у тым ліку і вітаміны, могуць быць небяспечныя для дзіцяці. Прыбірайце іх з-пад увагі!
-Рэжучыя і колючыя прадметы захоўваеце ў спецыяльна адведзеных месцах і вучыце дзяцей карыстацца некаторымі з іх у Вашым прысутнасці.
-Запалкі - не цацкі для дзяцей. Не пакідайце іх у даступных для дашкольнікаў месцах!
Факты выпадзенняў дзяцей з вокнаў пераконваюць, што яны павінны быць надзейна зачыненыя, калі ў пакоі гуляюць дзеці.
Тэлефоны службаў выратавання вучыце разам з дзецьмі. Напішыце іх і павесьце каля тэлефоннага апарата. Дзякуй за ўвагу!

06.03.19 выхаванцы віншавалі сваіх матуль і бабуль са святам 8 сакавіка.

Безумоўна, аснова выхавання чалавека закладваецца ў сям'і. Патрыятычнае выхаванне, цікавасць да духоўнага пачатку нашага жыцця таксама павінны пачынацца ў сям'і. Але ўмоў для гэтага сёння, на жаль, мала. І справа тут не ў адсутнасці ў бацькоў часу для педагагічных гутарак са сваімі дзецьмі, а ў нашым жаданні ахаваць іх ад цяжкіх задач, працы, духоўных высілкаў. Кожная сям'я - гэта свой замкнёны свет і сваё жыццё, свае радасці і смутку, клопаты і традыцыі, свой побыт. .
У сучаснай сям'і вялікую частку часу дзіця мае зносіны з мамай. Менавіта з ёй складаюцца даверныя адносіны, абмяркоўваюцца трывогі, пытанні, патрэбы. Аднак для дзяцей не менш важна і зносіны з татам. Чым часцей бацька мае зносіны з дзіцем, тым больш цеснымі становяцца эмацыйныя сувязі, а чым раней бацька далучаецца да догляду за малым, тым мацней і глыбей яго бацькоўскія пачуцці.
Устаноўлена, што ў сем'ях, у якіх бацькі марнуюць шмат часу на размовы, гульні з дзецьмі, дзеці лепш развіваюцца. Аднак даказана, што дзеці, пазбаўленыя магчымасці мець зносіны з бацькамі або з адным з іх, валодаюць падвышанай адчувальнасцю, маюць цяжкасці ў наладжванні кантактаў з аднагодкамі. Сур'ёзную небяспеку для развіцця дзіцяці ўяўляе адсутнасць эмоцый, ласкі, цеплыні пры хай нават і паўнавартасным задавальненні яго фізіялагічных патрэбаў. Толькі сталыя зносіны бацькоў з дзіцем спрыяе ўсталяванню глыбокіх эмацыйных сувязяў, нараджае ўзаемную радасць.
Выхаванне дзяцей у любові і павазе да бацькоў, шанаванні продкаў - адна з вядучых ідэй педагогікі. Іншая ідэя - гадаваць будучага сем'яніна з малых гадоў шляхам фарміравання станоўчых маральных якасцяў (працавітасці, памяркоўнасці, падатлівасці, стараннасці, сціпласці, сумленнасці).
Спецыяльныя сацыялагічныя і псіхолага-педагагічныя даследаванні паказалі, што сям'я і дзіцячы сад, маючы свае асаблівыя функцыі, не могуць замяніць адзін аднаго і павінны ўзаемадзейнічаць ў імя паўнавартаснага развіцця дзіцяці.

Рэкамендацыі для бацькоў.
Калі ў дзяцінстве дзіця адчуваў пачуццё жалю да іншага чалавека, радасць ад добрага ўчынку, гонар за сваіх бацькоў, захапленне ад судотыку з выдатным подзвігам, ён набыў эмацыйны вопыт. Тым самым будуць пабудаваны шляху для асацыяцый эмацыйнага характару, а гэта з'яўляецца асновай, падмуркам больш глыбокіх пачуццяў, умовай паўнавартаснага развіцця чалавека.
• Выхаванне маленькага патрыёта пачынаецца з самага блізкага для яго - роднай хаты, вуліцы, дзе ён жыве, дзіцячага саду.
• Звяртайце ўвагу дзіцяці на прыгажосць роднага горада
• У час прагулкі раскажыце, што знаходзіцца на вашай вуліцы, пагаворыце пра значэнне кожнага аб'екта.
• Дайце ўяўленне аб рабоце грамадскіх устаноў: пошты, крамы, бібліятэкі і г.д. Паназірайце за працай супрацоўнікаў гэтых устаноў, адзначце каштоўнасць іх працы.
• Разам з дзіцем прымайце ўдзел у працы па добраўпарадкаванні і азеляненні свайго двара.
• Пашырайце уласны кругагляд
• Вучыце дзіцяці правільна ацэньваць свае ўчынкі і ўчынкі іншых людзей.
• Чытайце яму кнігі пра радзіму, яе героях, пра традыцыі, культуры свайго народа
• Заахвочвайце дзіцяці за імкненне падтрымліваць парадак, прыкладныя паводзіны ў грамадскіх месцах.


"Вывучаем родную мову"

Вельмі важна навучыць сённяшніх дзяцей з павагай ставіцца да беларускай мовы, а таксама бегла на ёй размаўляць. Яны мала чуюць родную мову ў шырокім ужытку, а таму маюць бедны слоўнікавы запас, іх маўленне знаходзіцца пад уплывам рускай мовы. Хоць наша ўстанова i з’яўляецца рускамоўнай, але мы шмат увагi ўдзяляем развiццю менавіта беларускага маўлення дзяцей.
Увесці рускамоўных дзяцей у атмасферу жывога беларускага слова, далучыць іх да багацця роднай мовы, адчуць яе прыгажосць, мелодыку, своеасаблівасць нам дазваляюць фальклорныя і лепшыя класічныя творы для маленькіх дзяцей: калыханкі, забаўлянкі, песенькі, казкі, вершы і інш. Гэта робіцца з мэтай развіцця першапачатковых навыкаў разумення мовы, умення паўтараць за выхавальнікам і па меры магчымасці самастойна ўзнаўляць узоры беларускага маўлення (асобныя словы, кароткія забаўлянкі, песенькі, лічылкі і г.д.), што служыць фарміраванню ў іх пачуццёвай асновы руска-беларускага двухмоўя.
Фарміраванне гутарковага беларускага маўлення з дзецьмi мы вядзём па наступных на- прамках:

развіццё маўлення ў працэсе штодзённых узаемаадносінаў выхавальніка з дзецьмі ў розных відах дзейнасці;

заняткi па развіццi беларускага маўлення;

самастойная маўленчая дзейнасць дзяцей.

Так, пры навучаннi дашкольнікаў малодшага ўзросту выхавальнiкi асаблiвую ўвагу ўдзяляюць рэпрадуктыўнаму беларускаму маўленню (завучванне і ўзнаўленне кароткіх паэтычных твораў), з дзецьмі сярэдняга ўзросту ажыццяўляюць навучанне прадуктыўнаму маўленню, г.зн. уменню будаваць самастойныя па змесце і форме выказванні на беларускай мове (расказванне па карціне, пра цацку або прадмет, з асабістага вопыту). У адпаведнасці з вучэбнай праграмай з дзецьмi сярэдняга ўзросту два разы на тыдні праводзім заняткі па развіцці беларускага маўлення, на якіх актыўна выкарыстоўваюцца дыдактычныя і народныя гульні, малыя формы фальклору, народныя казкі, апавяданні, вершы, загадкі і паданні, інсцэніруюцца казкі, вершы і г.д.



Пачынаем размаўляць па-беларуску!

Ветлівасць

Ветлівымі словамі дарослыя і дзеці карыстаюцца амаль штодня. Давайце праверым свае веды і пакажам прыклад ветлівых паводзін дзецям:

Дзякуем

Сардэчна дзякую! Я ўдзячны (удзячна) Вам! Дзякуй за дапамогу! Дзякуй за ўсё!

Просім прабачэння

Прабачце, калі ласка! Я прашу прабачэння! Вельмі шкадую, што нарабіў Вам клопату. Не сярдуйце, так атрымалася. Даруйце, мне вельмі непрыемна.

Радуемся

Вельмі добра! Цудоўна! Выдатна! Вось здорава! Якое шчасце! Вось гэта навіна! Мне вельмі прыемна! Я задаволены (задаволена)! Вы мяне ўзрадавалі! Мне гэта даспадобы! Гэта самая шчаслівая хвіліна ў маім жыцці! Я вельмі рады (рада)!

Жадаем

Жадаю шчасця! Каб Вы здаровы былі і радаваліся! Хай Вас Бог беражэ! Хай Вам шчасціць! Хай будуць здаровы Вашы родныя! Расці дужы (дужая) ды вялікі (вялікая)! Хай здзейсняцца ўсе спадзяванні! Бывайце здаровы, жывіце багата! Добрай дарогі! Хай усё будзе добра! Хай Вам лёс не здрадзіць!

Сёння на прагулцы увагу дзяцей звярнуў "пярнаты сябар"- дзяцел. Ён стукаў па бярозе і нават не пужаўся вялікай колькасці дзетвары, якая збеглася на яго паглядзець. Дзеці заўважылі, што ён смачна лакаміцца жучкам, якія схаваліся ў дрэве. Пералятаў з галінкі на галінку і стукаў на ўсю аколіцу.

Флікер – гэта святлоадбівальнік, які можа выратаваць пешахода або дзіця на дарозе. Забяспечваючы бачнасць ва ўмовах недастатковай асветленасці, святлоадбівальнік становіцца практычна адзіным спосабам абазначыць сябе на праезнай часткі. Кожны год прыносіць усё больш жахлівую статыстыку па колькасці дарожна-транспартных здарэнняў. Асабліва небяспечнай сітуацыя становіцца ў цёмны час сутак. Колькасць аварый, якія адбываюцца вечарам і ноччу ў 3 ра зы вышэй, чым у дзённы час. Па дадзеных Сусветнай Арганізацыі Аховы здароўя за 1,2 млн. людзей штогод гінуць на дарогах, больш 1/3 атрымліваюць смяротныя траўмы ў выніку ДТЗ у цёмны час сутак. Інтэнсіўнасць руху ў гэты час сутак ніжэй, але цяжар наступстваў аварый вышэй у 1,5 – 2 і больш разоў. У якасці прычын начных аварый кіроўцы часцей за ўсё называюць дрэнную бачнасць. Забяспечваючы бачнасць ва ўмовах недастатковай асветленасці, святлоадбівальнік становіцца практычна адзіным спосабам абазначыць сябе на праезнай частцы. Святлоадбіўнымі элементамі могуць служыць маленькія бірулькі, значкі ці шаўроны, пакрытыя спецыяльным матэрыйлам, які адлюстроўвае святло. Яны працуюць па прынцыпе дарожных знакаў: на бірульку налеплены спецыяльны матэрыял, які вяртае святло да крыніцы. Пры руху з блізкім святлом адлегласць, пры якім можна заўважыць пешахода, роўна 25 – 30 метраў, а калі ў чалавека ёсць флікер, то яна павялічваецца да 130 – 140 метраў. Кіроўца, які едзе ў машыне з уключаным далёкім святлом, можа ўбачыць флікер з адлегласці 400 метраў. Дызайн большасці з іх — моладзевы. Мацуюцца флікеры да адзення, калясак і г.д. пры дапамозе шпількі або шнурка, а на скейтборды або веласіпеды можна прычапіць флікер, які скручваецца. Лепш купляць флікеры толькі белага або жоўтага колеру. Дарэчы, аранжавыя зайчыкі, зялёныя вавёрачкі, вогненна-чырвоныя сэрцайкі складана назваць флікерамі. Хутчэй за ўсё – гэта яркія сувеніры, якія так любяць маленькія дзеці і жанчыны, чые жаночыя сумачкі нярэдка ўпрыгожваюць падобныя цацкі. Чым больш флікераў, тым лепш. Супрацоўнікі дарожнай паліцыі Літвы, дзе святлаадбівальнікі таксама для пешаходаў абавязковыя, рэкамендуюць у межах горада абазначаць сябе святлоадбіўнымі элементамі на левай і правай руках, падвесіць па адным флікеру на рэмень і ззаду на заплечнік. Такім чынам, самы аптымальны варыянт, калі на пешаходзе знаходзіцца 4 флікера. Што да жыхароў сельскай мясцовасці або веласіпедыстаў, то ў ідэале ў іх павінна быць камізэлька са святлоадбіўнымі палосамі.

Пешаход або веласіпедыст з флікерам прыкметны ў святле фар аўтамабіля з адлегласці да 400 м!

Нашэнне флікера зніжае рызыку наезду на пешахода ў цёмны час сутак у 6 разоў. Флікеры ратуюць жыццё.

Як навучыць дзіця завязваць шнуркі?

"Знойдзем час для гульні"

Дзяцінства немагчыма ўявіць без казкі, таму што слухаць казкі, якія табе расказваюць тата і мама, бабуля ці дзядуля, ці добрая выхавацелька, калі бацькоў няма побач — гэта адно з правоў дзіцяці, запісаных у Канвенцыі аб правах дзіцяці. У ёй сказана, што дзіця мае права на зносіны і на ўвагу, на паўнавартаснае развіццё, на выражэнне сябе, на адпаведную свайму ўзросту і зразумелую ў гэтым узросце інфармацыю, а таксама на вывучэнне культуры свайг народу. Усё гэта ёсць у казках.
Казкі вучаць і перасцерагаюць, казкі звязваюць нашых пра-прадзедаў ды пра-прабабуляў з намі. Казкі — гэта ўтульны сямейны вечар, калі клопаты вялікага свету засталіся за сценамі Вашага дому, а Вы і Ваш час належаць толькі Вашым дзецям.
Калі мы гаворым пра Канвенцыю аб правах дзіцяці, у першую чаргу мы думаем пра глабальныя рэчы: пра мір, пра вайну, пра адукацыю, пра ежу, пра жытло і здароўе. Бясспрэчна, гэта вельмі важна. Але Вашая ўвага, Вашыя абдымкі, Вашая сіла і абарона, Вашая пяшчота і клопат вельмі патрэбныя Вашым дзецям.
Казкі — гэта цэлы чароўны свет, у якім Вы падарожнічаеце разам, трымаючыся за рукі. Свет, у якім Вашае дзіця можа стаць веліканам і навучыць Вас, дарослага чалавека, чаму-небудзь новаму.
Мы спадзяемся, што прыгожыя і самабытныя беларускія казкі, якія Вы будзеце чытаць і слухаць разам з Вашымі дзецьмі, правы, якія Вы вывучыце разам з імі, і абавязкі, пра якія Вы пагаворыце, стануць яшчэ адным мастком узаемаразумення паміж двума такімі рознымі і цудоўнымі сусветамі — дзіцячым і дарослым.

Сярэдняя група

Агульная колькасць заняткаў – 15