НАШЫ НАВІНЫ

Зима - прекрасная пора, когда можно предложить детям огромное количество разнообразных развлечений, зимних забав. Но нужно помнить, что порой забавы кончаются травмами. Родители могут и должны заранее рассказать своим чадам, как обезопасить себя от травм.

Наступает замечательная пора новогодних праздников. Все мы и взрослые, и дети любим эти сказочные, волшебные дни. Ёлка, Снегурочка, Дед Мороз с подарками, Новогодний утренник – это всё очень важно для развития нервной системы и расширения кругозора ребёнка.
Однако есть и обратная сторона медали. Незнакомая обстановка и множество людей могут вызвать испуг, перевозбуждение.
Как быть? Что делать, чтобы все прошло, как задумано — без неприятных сюрпризов?
Несмотря на ощущение праздника, волшебства, радость, которое дарит ребенку новогоднее представление, праздник все-таки является стрессовым фактором. И чтобы получить удовольствие от мероприятия, малыш должен быть готов к нему психологически.
Если ребенок первый раз идет на утренник в саду, подготовьте его. Вкратце обрисуйте схему праздника: «Вы с ребятами станцуете, расскажите стихи, потом придет Дед Мороз, послушает стишок, раздаст подарки».
Продемонстрируйте свою уверенность в том, что малыш справится со своей ролью снежинки или гномика.
Если с утренником в детском саду все ясно — то когда речь идет о других мероприятиях, выбор остается за родителями.
Чтобы решить, идти ли на праздник и какую программу выбрать, честно ответьте на следующие вопросы:
Способен ли ваш ребенок долгое время заниматься однотипной
деятельностью, сможет ли он высидеть на одном месте 30-40 минут подряд?
Кстати, младшие дошкольники не могут удерживать внимание на одном объекте более 30 минут.
Не испугается ли малыш людей, собравшихся в одном зале?
Насколько близко от дома проходится театр (ДК, Дворец спорта), в котором будет проходить новогоднее представление? Не будет ли путь туда и обратно слишком утомительным?
На детей какого возраста рассчитано представление?
Общительный ли у вас малыш?
Захочет ли он подойти к Деду Морозу?
Сможет ли водить хороводы с детишками? Или, может, ему лучше просто посмотреть спектакль в зале с мамой?
Желательно чувствительно и с пониманием относится к переживаниям ребенка. И если малыш говорит, что он устал и больше не хочет, то не следует его заставлять сидеть до конца представления, как бы ни было вам жалко заплаченных денег. То же самое и с количеством елок. Если вы предлагаете ребенку отправиться завтра на новогодний спектакль, а он с радостью соглашается, то можно и не на одну елку сходить, и даже в два с половиной года. Будьте внимательны к внутреннему миру и состоянию вашего чада. А также к своему восприятию этих мероприятий. Потому что если для вас это тоже радость, то и для малыша скорее всего это будет так. Ведь он с вами вместе интересно проводит время.
Вернувшись домой с праздника, проведите остаток дня, играя в тихие игры, спокойно погуляйте. Не нагружайте ребенка дополнительными занятиями, кружками. На сегодня у него уже достаточно впечатлений.
Учтите, что общение с компьютером и телевизором — тоже не лучшим образом влияет на нервную систему. Так что их лучше тоже ограничить.
Новогодний утренник — целое событие в жизни маленького человека. И к нему нужно как следует подготовиться и ребенку, и его родителям.
Конечно, не стоит без особых на то оснований лишать кроху радости. Но если ребенок еще недостаточно вырос, отложите новогодние спектакли на год. Впереди у малыша еще много елок…

Новый год –сказка в которую верят взрослые и дети . В нашем детском саду началась подготовка к празднику. Мы приложили немало старания, что бы он надолго запомнился. Детский сад засверкал и заискрился множеством гирлянд, удивил оригинальностью праздничного убранства.Подготовка к Новому году время волшебства, творчества. Совместно с родителями решили организовать выставку поделок на тему: "Символ года". Дети и взрослые приступили к изготовлению оригинальных и необычных игрушек. Всё это помогло погрузиться в атмосферу приближающегося праздника.
С хороводом снежинок и с морозами идёт к нам Новый 2019 год. Любимый всеми праздник подарит новые надежды и веру в лучшее.
Люди поздравляют друг друга и желают счастья. Хотелось бы, что бы Новый год принёс всем нам только удачу, а желания, которые каждый из нас загадает под бой курантов, непременно сбылись.

Пісаць ліст Дзеду Марозу - адна з галоўных традыцый чакання Новага года. У многіх гэта ўпісана ў адзін з дзён календара, але нават і тыя, хто не прытрымліваецца, усё роўна пішуць ліст галоўнаму зімоваму чараўніку ў надзеі на цуд.
Ліст Дзеду Марозу - гэта не толькі даніна традыцыі, але і падтрыманне ў дзецях веры ў чарадзейства і казку. Дарэчы, гэтай падзеі нават заснаваны сапраўднае свята! 4 снежня свет святкуе Міжнародны дзень пасланняў Дзеду Марозу. Нашым выхаванцам было прапанавана дома сабрацца ўсім разам, аб'яднаць свае добрыя жадання, сканцэнтравацца на пазітыўнай энергіі і напісаць ліст Дзеду Марозу! А ў дашкольны цэнтр прыйшоў паштальён, які падпісала канверты і адрасы адпраўшчыкаў лістоў, якія напісалі выхаванцы да галоўнага чараўніка Новага года. Няхай пажаданні нашых выхаванцаў споўняцца!!!

Нельзя подавлять инициативу ребенка. Если он хочет попытаться одеться сам – не мешайте ему. Но и не требуйте от ребенка сразу же, чтобы он одевался только сам. Очень часто родители просто не выдерживают медлительного темпа одевания малыша и, чувствуя, что они уже опаздывают, начинают в спешке сами одевать ребенка, не давая ему одеться самостоятельно. В этом случае имеет смысл начать сборы немного заранее, с учетом времени на спокойное освоение навыков одевания малышом.
Если ребенок не хочет одеваться самостоятельно, то попробуйте немного подтолкнуть его, например, одевая ему носочки или штанишки не до конца и предлагая ребенку закончить одевание самому.
Очень часто быстрому освоению навыка самостоятельного одевания препятствует сама конструкция одежды ребенка. Если на вещах малыша есть много численные молнии и шнуровки, мелкие пуговицы, то это значительно усложняет для него процесс одевания. Поэтому на первое время было бы уместнее покупать ребенку вещи с крупными удобными застежками, на липучках, на резиночках.
Существуют специальные развивающие игры-шнуровки или просто любые игрушки, которые можно расстегивать и застегивать. Играя в эти игры, ребенок развивает мелкую моторику рук и ему будет легче справиться со своей одеждой. Девочки свои первые навыки одевания могут освоить на куклах с их кукольными одежками.
Можно поиграть с ребенком в разные игры, которые помогут ему научиться одеваться. Например, пусть штанины брюк станут туннелями, а ноги малыша- паровозиками. Предложите своему крохе «заехать паровозиками в туннели». Девочки, да и мальчики тоже, с удовольствием играют в «показ мод» или «фотосессию» - это отличный повод для обучения самостоятельному одеванию.
Примеру взрослых дети с удовольствием подражают. Попробуйте устроить соревнования «на перегонки»: кто быстрее оденется.
Подсказывайте ребенку, что за чем надевать. Для многих детей запомнить последовательность одевания вещей может быть проблемой. Вы можете вместе с малышом изготовить плакат, на котором разместить изображения одежды в правильной последовательности. Это поможет ребенку быстрее запомнить. Кроме того, чтобы ребенок не перепутал где перед, а где спинка одежды, выбирайте одежду с кармашками или аппликациями спереди, так ребенку будет легче ориентироваться

Безумоўна, аснова выхавання чалавека закладваецца ў сям'і. Патрыятычнае выхаванне, цікавасць да духоўнага пачатку нашага жыцця таксама павінны пачынацца ў сям'і. Але ўмоў для гэтага сёння, на жаль, мала. І справа тут не ў адсутнасці ў бацькоў часу для педагагічных гутарак са сваімі дзецьмі, а ў нашым жаданні ахаваць іх ад цяжкіх задач, працы, духоўных высілкаў. Кожная сям'я - гэта свой замкнёны свет і сваё жыццё, свае радасці і смутку, клопаты і традыцыі, свой побыт. .
У сучаснай сям'і вялікую частку часу дзіця мае зносіны з мамай. Менавіта з ёй складаюцца даверныя адносіны, абмяркоўваюцца трывогі, пытанні, патрэбы. Аднак для дзяцей не менш важна і зносіны з татам. Чым часцей бацька мае зносіны з дзіцем, тым больш цеснымі становяцца эмацыйныя сувязі, а чым раней бацька далучаецца да догляду за малым, тым мацней і глыбей яго бацькоўскія пачуцці.
Устаноўлена, што ў сем'ях, у якіх бацькі марнуюць шмат часу на размовы, гульні з дзецьмі, дзеці лепш развіваюцца. Аднак даказана, што дзеці, пазбаўленыя магчымасці мець зносіны з бацькамі або з адным з іх, валодаюць падвышанай адчувальнасцю, маюць цяжкасці ў наладжванні кантактаў з аднагодкамі. Сур'ёзную небяспеку для развіцця дзіцяці ўяўляе адсутнасць эмоцый, ласкі, цеплыні пры хай нават і паўнавартасным задавальненні яго фізіялагічных патрэбаў. Толькі сталыя зносіны бацькоў з дзіцем спрыяе ўсталяванню глыбокіх эмацыйных сувязяў, нараджае ўзаемную радасць.
Выхаванне дзяцей у любові і павазе да бацькоў, шанаванні продкаў - адна з вядучых ідэй педагогікі. Іншая ідэя - гадаваць будучага сем'яніна з малых гадоў шляхам фарміравання станоўчых маральных якасцяў (працавітасці, памяркоўнасці, падатлівасці, стараннасці, сціпласці, сумленнасці).
Спецыяльныя сацыялагічныя і псіхолага-педагагічныя даследаванні паказалі, што сям'я і дзіцячы сад, маючы свае асаблівыя функцыі, не могуць замяніць адзін аднаго і павінны ўзаемадзейнічаць ў імя паўнавартаснага развіцця дзіцяці.

Рэкамендацыі для бацькоў.
Калі ў дзяцінстве дзіця адчуваў пачуццё жалю да іншага чалавека, радасць ад добрага ўчынку, гонар за сваіх бацькоў, захапленне ад судотыку з выдатным подзвігам, ён набыў эмацыйны вопыт. Тым самым будуць пабудаваны шляху для асацыяцый эмацыйнага характару, а гэта з'яўляецца асновай, падмуркам больш глыбокіх пачуццяў, умовай паўнавартаснага развіцця чалавека.
• Выхаванне маленькага патрыёта пачынаецца з самага блізкага для яго - роднай хаты, вуліцы, дзе ён жыве, дзіцячага саду.
• Звяртайце ўвагу дзіцяці на прыгажосць роднага горада
• У час прагулкі раскажыце, што знаходзіцца на вашай вуліцы, пагаворыце пра значэнне кожнага аб'екта.
• Дайце ўяўленне аб рабоце грамадскіх устаноў: пошты, крамы, бібліятэкі і г.д. Паназірайце за працай супрацоўнікаў гэтых устаноў, адзначце каштоўнасць іх працы.
• Разам з дзіцем прымайце ўдзел у працы па добраўпарадкаванні і азеляненні свайго двара.
• Пашырайце уласны кругагляд
• Вучыце дзіцяці правільна ацэньваць свае ўчынкі і ўчынкі іншых людзей.
• Чытайце яму кнігі пра радзіму, яе героях, пра традыцыі, культуры свайго народа
• Заахвочвайце дзіцяці за імкненне падтрымліваць парадак, прыкладныя паводзіны ў грамадскіх месцах.


"Вывучаем родную мову"

Вельмі важна навучыць сённяшніх дзяцей з павагай ставіцца да беларускай мовы, а таксама бегла на ёй размаўляць. Яны мала чуюць родную мову ў шырокім ужытку, а таму маюць бедны слоўнікавы запас, іх маўленне знаходзіцца пад уплывам рускай мовы. Хоць наша ўстанова i з’яўляецца рускамоўнай, але мы шмат увагi ўдзяляем развiццю менавіта беларускага маўлення дзяцей.
Увесці рускамоўных дзяцей у атмасферу жывога беларускага слова, далучыць іх да багацця роднай мовы, адчуць яе прыгажосць, мелодыку, своеасаблівасць нам дазваляюць фальклорныя і лепшыя класічныя творы для маленькіх дзяцей: калыханкі, забаўлянкі, песенькі, казкі, вершы і інш. Гэта робіцца з мэтай развіцця першапачатковых навыкаў разумення мовы, умення паўтараць за выхавальнікам і па меры магчымасці самастойна ўзнаўляць узоры беларускага маўлення (асобныя словы, кароткія забаўлянкі, песенькі, лічылкі і г.д.), што служыць фарміраванню ў іх пачуццёвай асновы руска-беларускага двухмоўя.
Фарміраванне гутарковага беларускага маўлення з дзецьмi мы вядзём па наступных на- прамках:

развіццё маўлення ў працэсе штодзённых узаемаадносінаў выхавальніка з дзецьмі ў розных відах дзейнасці;

заняткi па развіццi беларускага маўлення;

самастойная маўленчая дзейнасць дзяцей.

Так, пры навучаннi дашкольнікаў малодшага ўзросту выхавальнiкi асаблiвую ўвагу ўдзяляюць рэпрадуктыўнаму беларускаму маўленню (завучванне і ўзнаўленне кароткіх паэтычных твораў), з дзецьмі сярэдняга ўзросту ажыццяўляюць навучанне прадуктыўнаму маўленню, г.зн. уменню будаваць самастойныя па змесце і форме выказванні на беларускай мове (расказванне па карціне, пра цацку або прадмет, з асабістага вопыту). У адпаведнасці з вучэбнай праграмай з дзецьмi сярэдняга ўзросту два разы на тыдні праводзім заняткі па развіцці беларускага маўлення, на якіх актыўна выкарыстоўваюцца дыдактычныя і народныя гульні, малыя формы фальклору, народныя казкі, апавяданні, вершы, загадкі і паданні, інсцэніруюцца казкі, вершы і г.д.



Пачынаем размаўляць па-беларуску!

Ветлівасць

Ветлівымі словамі дарослыя і дзеці карыстаюцца амаль штодня. Давайце праверым свае веды і пакажам прыклад ветлівых паводзін дзецям:

Дзякуем

Сардэчна дзякую! Я ўдзячны (удзячна) Вам! Дзякуй за дапамогу! Дзякуй за ўсё!

Просім прабачэння

Прабачце, калі ласка! Я прашу прабачэння! Вельмі шкадую, што нарабіў Вам клопату. Не сярдуйце, так атрымалася. Даруйце, мне вельмі непрыемна.

Радуемся

Вельмі добра! Цудоўна! Выдатна! Вось здорава! Якое шчасце! Вось гэта навіна! Мне вельмі прыемна! Я задаволены (задаволена)! Вы мяне ўзрадавалі! Мне гэта даспадобы! Гэта самая шчаслівая хвіліна ў маім жыцці! Я вельмі рады (рада)!

Жадаем

Жадаю шчасця! Каб Вы здаровы былі і радаваліся! Хай Вас Бог беражэ! Хай Вам шчасціць! Хай будуць здаровы Вашы родныя! Расці дужы (дужая) ды вялікі (вялікая)! Хай здзейсняцца ўсе спадзяванні! Бывайце здаровы, жывіце багата! Добрай дарогі! Хай усё будзе добра! Хай Вам лёс не здрадзіць!

Сёння на прагулцы увагу дзяцей звярнуў "пярнаты сябар"- дзяцел. Ён стукаў па бярозе і нават не пужаўся вялікай колькасці дзетвары, якая збеглася на яго паглядзець. Дзеці заўважылі, што ён смачна лакаміцца жучкам, якія схаваліся ў дрэве. Пералятаў з галінкі на галінку і стукаў на ўсю аколіцу.

Флікер – гэта святлоадбівальнік, які можа выратаваць пешахода або дзіця на дарозе. Забяспечваючы бачнасць ва ўмовах недастатковай асветленасці, святлоадбівальнік становіцца практычна адзіным спосабам абазначыць сябе на праезнай часткі. Кожны год прыносіць усё больш жахлівую статыстыку па колькасці дарожна-транспартных здарэнняў. Асабліва небяспечнай сітуацыя становіцца ў цёмны час сутак. Колькасць аварый, якія адбываюцца вечарам і ноччу ў 3 ра зы вышэй, чым у дзённы час. Па дадзеных Сусветнай Арганізацыі Аховы здароўя за 1,2 млн. людзей штогод гінуць на дарогах, больш 1/3 атрымліваюць смяротныя траўмы ў выніку ДТЗ у цёмны час сутак. Інтэнсіўнасць руху ў гэты час сутак ніжэй, але цяжар наступстваў аварый вышэй у 1,5 – 2 і больш разоў. У якасці прычын начных аварый кіроўцы часцей за ўсё называюць дрэнную бачнасць. Забяспечваючы бачнасць ва ўмовах недастатковай асветленасці, святлоадбівальнік становіцца практычна адзіным спосабам абазначыць сябе на праезнай частцы. Святлоадбіўнымі элементамі могуць служыць маленькія бірулькі, значкі ці шаўроны, пакрытыя спецыяльным матэрыйлам, які адлюстроўвае святло. Яны працуюць па прынцыпе дарожных знакаў: на бірульку налеплены спецыяльны матэрыял, які вяртае святло да крыніцы. Пры руху з блізкім святлом адлегласць, пры якім можна заўважыць пешахода, роўна 25 – 30 метраў, а калі ў чалавека ёсць флікер, то яна павялічваецца да 130 – 140 метраў. Кіроўца, які едзе ў машыне з уключаным далёкім святлом, можа ўбачыць флікер з адлегласці 400 метраў. Дызайн большасці з іх — моладзевы. Мацуюцца флікеры да адзення, калясак і г.д. пры дапамозе шпількі або шнурка, а на скейтборды або веласіпеды можна прычапіць флікер, які скручваецца. Лепш купляць флікеры толькі белага або жоўтага колеру. Дарэчы, аранжавыя зайчыкі, зялёныя вавёрачкі, вогненна-чырвоныя сэрцайкі складана назваць флікерамі. Хутчэй за ўсё – гэта яркія сувеніры, якія так любяць маленькія дзеці і жанчыны, чые жаночыя сумачкі нярэдка ўпрыгожваюць падобныя цацкі. Чым больш флікераў, тым лепш. Супрацоўнікі дарожнай паліцыі Літвы, дзе святлаадбівальнікі таксама для пешаходаў абавязковыя, рэкамендуюць у межах горада абазначаць сябе святлоадбіўнымі элементамі на левай і правай руках, падвесіць па адным флікеру на рэмень і ззаду на заплечнік. Такім чынам, самы аптымальны варыянт, калі на пешаходзе знаходзіцца 4 флікера. Што да жыхароў сельскай мясцовасці або веласіпедыстаў, то ў ідэале ў іх павінна быць камізэлька са святлоадбіўнымі палосамі.

Пешаход або веласіпедыст з флікерам прыкметны ў святле фар аўтамабіля з адлегласці да 400 м!

Нашэнне флікера зніжае рызыку наезду на пешахода ў цёмны час сутак у 6 разоў. Флікеры ратуюць жыццё.

Як навучыць дзіця завязваць шнуркі?

"Знойдзем час для гульні"